Νιώστε καλύτερα σήμερα!
Πάρτε τον έλεγχο της ζωής σας, όπως και οι 850.000 ευτυχισμένοι πελάτες μας.
Ξεκινήστε
Η περιπέτεια του να είσαι δίγλωσσος
Οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνούν μέσω διαφορετικών γλωσσών. Οι αλλαγές στη γλωσσική απόδοση επηρεάζουν άλλες κοινωνικές και γνωστικές δεξιότητες, προκαλώντας διαφορές μεταξύ των ανθρώπων. Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να πούμε ότι η ανάπτυξη της γλώσσας είναι μια πολύ σημαντική και χαρακτηριστική διαδικασία για το ανθρώπινο μυαλό.
Τι συμβαίνει λοιπόν όταν αυτή η εξέλιξη γίνεται με δύο διαφορετικούς τρόπους—δηλαδή όταν το μυαλό αρχίζει να μαθαίνει δύο διαφορετικές γλώσσες; Πρέπει να διδάξω στο παιδί μου μια δεύτερη μητρική γλώσσα; Πρέπει το μωρό μου να μεγαλώσει ακούγοντας δύο γλώσσες ταυτόχρονα; Θα έχει προβλήματα στο μέλλον το παιδί μου αν μάθει δύο γλώσσες;
Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που έρχονται στο μυαλό των γονέων που μεγαλώνουν ένα παιδί ή προετοιμάζονται για ένα νέο παιδί. Ας εξετάσουμε μαζί πώς λειτουργεί η διαδικασία εκμάθησης γλωσσών, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του να είσαι δίγλωσσος, τους μύθους της κοινωνίας για αυτό το θέμα και αν αυτοί οι μύθοι είναι αληθινοί.
Πώς Να Γίνετε Δίγλωσσοι
Η γλώσσα είναι ένα σύστημα που διαμορφώνει τις σκέψεις μας με ήχους και λέξεις. Είμαστε εκτεθειμένοι στη γλώσσα ήδη από την κοιλιά της μητέρας και αρχίζουμε να χρησιμοποιούμε μια γλώσσα με τους ήχους που βγάζουμε κατά τη βρεφική ηλικία. Μερικές φορές, ως απαίτηση της κοινωνίας στην οποία ζουν ή λόγω της επιθυμίας των γονέων, τα παιδιά μπορούν να μεγαλώσουν μαθαίνοντας δύο γλώσσες.
Υπάρχουν δύο βασικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται συνήθως από γονείς που θέλουν να μεγαλώσουν ένα δίγλωσσο παιδί: η ταυτόχρονη διγλωσσία και η διαδοχική διγλωσσία1, 9.
Ταυτόχρονη Διγλωσσία Έναντι Διαδοχικής Διγλωσσίας
Η ταυτόχρονη διγλωσσία είναι η μέθοδος διδασκαλίας δύο διαφορετικών γλωσσών σε ένα παιδί ταυτόχρονα από τη γέννησή του. Συχνά πιστεύεται ότι αυτή η διαδικασία μπορεί να είναι δυσμενής για το μωρό που εκτίθεται σε δύο γλώσσες.Από την άλλη πλευρά, η διαδοχική διγλωσσία είναι η μέθοδος διδασκαλίας σε ένα παιδί της δεύτερης γλώσσας αφού το παιδί μάθει την πρώτη του γλώσσα. Δεδομένου ότι το παιδί θα διδαχθεί μια άλλη γλώσσα μετά τη μητρική γλώσσα, αυτή η μέθοδος, η οποία είναι πιο ευνοϊκή από την ταυτόχρονη διγλωσσία, παρατηρείται κυρίως σε οικογένειες μεταναστών. Για διάφορους λόγους, οι οικογένειες που αρχίζουν να ζουν σε μια διαφορετική κοινωνία πρέπει να μάθουν τη γλώσσα αυτής της χώρας και να τη διδάξουν στα παιδιά τους.
Θετική Διγλωσσία Έναντι Αρνητικής Διγλωσσίας
Εξετάζοντας διάφορες καταστάσεις, μπορούμε να δούμε ότι δεν γίνονται όλες οι διαδικασίες διγλωσσίας με τον ίδιο τρόπο και ότι υπάρχει τόσο θετική όσο και αρνητική διγλωσσία. Η θετική διγλωσσία αναφέρεται σε καταστάσεις στις οποίες ένα παιδί μαθαίνει μια δεύτερη γλώσσα, ενώ παράλληλα διατηρεί και χρησιμοποιεί τη μητρική του γλώσσα8.
Αντίθετα, αρνητική διγλωσσία παρατηρείται σε οικογένειες που έπρεπε να μεταναστεύσουν ή να ζήσουν ως μειονότητα σε μια κοινωνία. Σε αυτή τη περίπτωση, η γλώσσα που μιλούν οι οικογένειες στο σπίτι και η γλώσσα που μιλούν στην κοινότητα στην οποία ζουν διαφέρουν μεταξύ τους. Τα άτομα που περνούν τη βρεφική και παιδική τους ηλικία μιλώντας κυρίως τη μητρική τους γλώσσα αρχίζουν να μαθαίνουν τη γλώσσα της κοινωνίας ως δεύτερη γλώσσα όταν φτάσουν στη σχολική ηλικία και μετά.
Το σημείο που κάνει τη διαδικασία αρνητική είναι η μείωση της κυριαρχίας που έχει η γλώσσα με την πάροδο του χρόνου λόγω των περιορισμένων χώρων όπου τα άτομα μπορούν να μιλήσουν τη μητρική τους γλώσσα. Όταν η γλώσσα της κοινότητας μαθαίνεται ως δεύτερη γλώσσα, λαμβάνει χώρα μια διαφορετική διαδικασία.11, 12.
Σε πρώτο στάδιο, τα παιδιά μιλούν στη μητρική τους γλώσσα μέχρι να ξεκινήσουν το νηπιαγωγείο. Με την έναρξη του σχολείου τα παιδια ξεκινούν τη μελέτη της γλώσσας της κοινότητας ως δεύτερη γλώσσα.
Με την πάροδο του χρόνου, η δεύτερη γλώσσα κυριαρχεί τόσο στην ακαδημαϊκή όσο και στην κοινωνική ζωή και έτσι η μητρική γλώσσα είναι λιγότερο κυρίαρχη. Σε τελικό στάδιο, η γνώση της μητρικής γλώσσας μειώνεται και η γλώσσα που μαθαίνεται ως δεύτερη συνεχίζει να είναι η κυρίαρχη γλώσσα. Εάν δεν ομιλείται, η μητρική γλώσσα γίνεται μια γλώσσα που τα άτομα μπορούν να κατανοήσουν αλλά δεν μπορούν να μιλήσουν άπταιστα.
5 Τρόποι Για Να Μεγαλώσετε Ένα Δίγλωσσο Παιδί
Σε γενικές γραμμές τα πλεονεκτήματα υπερτερούν των μειονεκτημάτων για οικογένειες που θέλουν να μεγαλώσουν ένα δίγλωσσο παιδί. Επιπλέον, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι ανατροφής δίγλωσσων παιδιών που μπορούν να ταιριάζουν σε διαφορετικές οικογενειακές καταστάσεις.
Μέθοδος ένα άτομο, μία γλώσσα
Η πιο κοινή από αυτές είναι η μέθοδος ένα άτομο, μία γλώσσα, η οποία μοιάζει αρκετά με την ταυτόχρονη διγλωσσία. Σε αυτή τη μέθοδο, ο ένας γονέας μιλά τη μητρική γλώσσα ενώ ο άλλος γονέας τη δεύτερη γλώσσα που πρέπει να διδαχθεί13. Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί μαθαίνει και τις δύο γλώσσες ως μητρική του γλώσσα. Το κύριο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί εδώ, είναι ότι οι γονείς αντιστοιχούν μια γλώσσα για κάθε γονέα καθώς ξεκινούν.
Μέθοδος εντός σπιτιού - εκτός σπιτιού
Μια άλλη μέθοδος, εντός σπιτιού - εκτός σπιτιού, έχει παρόμοια διαδικασία. Οι γονείς επιλέγουν διαφορετικές γλώσσες για να μιλήσουν στα παιδιά τους όταν είναι στο σπίτι και όταν είναι εκτός σπιτιού. Με αυτήν τη μέθοδο, το παιδί μιλά κυρίως τη μητρική του γλώσσα στο σπίτι και τη δεύτερη γλώσσα εκτός7.
Αυτή είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται συχνά για οικογένειες μεταναστών και μειονοτικές ομάδες. Ενώ το παιδί βελτιώνει τη μητρική του γλώσσα στο σπίτι με την οικογένεια και τους συγγενείς, βελτιώνει επίσης τη δεύτερη γλώσσα στην κοινωνική του ζωή, έξω από το σπίτι, στο σχολείο και με τους φίλους του.
Μέθοδος χρονικής διγλωσσίας
Σε μια άλλη μέθοδο, τη μέθοδο του χρονικής διγλωσσίας, οι γονείς αφιερώνουν συγκεκριμένες ώρες της ημέρας ή της εβδομάδας για να μιλήσουν και να βελτιώσουν τη δεύτερη γλώσσα. Κατά τη χρήση αυτής της μεθόδου, θα πρέπει να έχετε κατά νου ότι οι δύο γλώσσες ενδέχεται να μην αναπτύσσονται με ισορροπημένο τρόπο.
Μέθοδος πρώτης γλώσσας
Η μέθοδος πρώτης γλώσσας που μοιάζει αρκετά με τη χρονική διγλωσσία, οι γονείς διδάσκουν στα παιδιά τους μια γλώσσα μέχρι να φτάσουν σε μια ορισμένη ηλικία. Οι γονείς που χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο συνήθως περιμένουν μέχρι τη σχολική ηλικία για να διδάξουν τη δεύτερη γλώσσα και τα παιδιά προσπαθούν να προσαρμοστούν στη δεύτερη γλώσσα.
Μέθοδος ελεύθερης αλλαγής
Στην τελευταία μέθοδο, τη μέθοδο ελεύθερης αλλαγής, οι γονείς χρησιμοποιούν δύο διαφορετικές γλώσσες εναλλακτικά όποτε θέλουν, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη κάποιον κανόνα ή σειρά.
Μύθοι Και Γεγονότα Για Τη Διγλωσσία
Είναι πιθανό να συναντήσετε κάποιες προκαταλήψεις σε οικογένειες που στοχεύουν να κάνουν τα παιδιά τους δίγλωσσα χρησιμοποιώντας τις διάφορες παραπάνω μεθόδους και στην κοινωνία με την οποία αλληλεπιδρούν. Συχνά συναντάμε ανθρώπους που κρίνουν λάθος ότι είναι δίγλωσσοι. Η πιο κοινή αρνητική άποψη για αυτό το θέμα, ο μονόγλωσσος μύθος του εγκεφάλου, υποστηρίζει ότι τα παιδιά θα δυσκολεύονται να διακρίνουν μεταξύ δύο διαφορετικών γλωσσών και επομένως θα έχουν κακή γλωσσική απόδοση.
Αυτή η ιδέα, η οποία αναφέρεται ως η υπόθεση της περιορισμένης χωρητικότητας, υποστηρίζει επίσης ότι τα παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν γλωσσικές καθυστερήσεις τα επόμενα χρόνια10. Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά μαθαίνουν δύο γλώσσες με δύο διαφορετικά συστήματα επεξεργασίας πληροφοριών και δεν συγχέουν τις γλώσσες6.
Επιπλέον, η ιδέα ότι το λεξιλόγιο των δίγλωσσων παιδιών θα συρρικνωθεί δεν αποτελεί αλήθεια. Αντίθετα, η εκμάθηση δύο διαφορετικών γλωσσών επιτρέπει στα δίγλωσσα παιδιά να γνωρίζουν περισσότερες λέξεις από τα μονόγλωσσα, καθώς θα δημιουργήσουν δύο διαφορετικά λεξιλόγια5.
Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η διαδικασία εκμάθησης της γλώσσας του εγκεφάλου είναι αρκετά ευέλικτη και γρήγορη. Σχετικά με αυτό, μια άλλη αρνητική άποψη που συναντάται στην κοινωνία είναι ότι εάν μια δεύτερη γλώσσα δεν διδαχθεί σε νεαρή ηλικία, δεν μπορεί να μαθευτεί καθόλου σε μεταγενέστερες ηλικίες. Αν και είναι γεγονός ότι η εκμάθηση γλωσσών είναι ταχύτερη σε νεαρή ηλικία, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει προθεσμία για να γίνει κανείς δίγλωσσος. Οι ενήλικες που δεν ανατράφηκαν ως δίγλωσσοι μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους ως δίγλωσσοι με τις δικές τους προσπάθειες.
Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της διγλωσσίας
Τα παιδιά που μεγαλώνουν μαθαίνοντας δύο γλώσσες αντιμετωπίζουν περιοδικά μειονεκτήματα αλλά βρίσκονται σε γνωστικά πλεονεκτική θέση μακροπρόθεσμα. Ένα από τα γνωστά μειονεκτήματα του να είσαι δίγλωσσος είναι ότι οι αφηγηματικές τους δεξιότητες υστερούν σε σύγκριση με τα μονόγλωσσα παιδιά2.
Τα δίγλωσσα παιδιά, τα οποία δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν δύο διαφορετικές γλώσσες με το ίδιο βάθος και την ίδια πολυπλοκότητα, μπορεί να θεωρείται πως μειονεκτούν μέχρι μια ορισμένη ηλικία. Με τη σχολική ζωή και την εκπαίδευση, αυτό το χάσμα κλείνει, και αυτό το μειονέκτημα εξαφανίζεται τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, τη στιγμή της εμφάνισης των πρώτων λέξεων και των απλών προτάσεων, τα δίγλωσσα μωρά μπορεί να υστερούν σε σύγκριση με τα μονόγλωσσα. Ο χρόνος που χρειάζεται για να προσαρμοστεί το μυαλό σε δύο διαφορετικά γλωσσικά συστήματα μπορεί να φαίνεται μειονέκτημα, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια επένδυση για το μέλλον.
Τα δίγλωσσα παιδιά, που αλλάζουν συχνά από τη μια γλώσσα στην άλλη, αναπτύσσουν την ικανότητά τους να βελτιώνονται γνωστικά και είναι ιδιαίτερα καλό όσον αφορά τις εκτελεστικές λειτουργίες3. Αυτή η ικανότητα προσφέρει ευέλικτη σκέψη, ευκολότερη επίλυση λεκτικών και αριθμητικών προβλημάτων καθώς και ακαδημαϊκή επιτυχία τα επόμενα χρόνια4.
Επειδή τα δίγλωσσα παιδιά έχουν δύο διαφορετικά λειτουργικά συστήματα γλώσσας, είναι σε πλεονεκτική θέση όταν είναι να μάθουν μια νέα γλώσσα. Γενικά, το να είναι ένα άτομο δίγλωσσο μπορεί να προκαλεί προσωρινά μειονεκτήματα, αλλά μπορούμε να πούμε ότι παρέχει μόνιμα πλεονεκτήματα. Προσθέτοντας μια δεύτερη γλώσσα στο παιδί, οι γονείς μπορούν να κάνουν μια δια βίου αλλαγή στη ζωή του.
Βιβλιογραφία
- Akgül, E., Yazıcı, D., & Akman, B. (2019). Views of parents preferring to raise a bilingual child. Early Child Development and Care, 189(10), 1588-1601.
- Aktan-Erciyes, A. (2019). The effect of second language acquisition on the fictional and grammatical processes of narrative skills in preschool and school age children. Psychology Studies - Studies in Psychology. Advanced Online Publication, 1-33.
- Bialystok, E., Craik, F. I. M., Klein, R., and Viswanathan, M. (2004). Bilingualism, aging and cognitive control: Evidence from the Simon Task. Psychology and Aging, 19 (2), 290-303.
- Bialystok, E., Craik, F. I. M., and Luk, G. (2012). Bilingualism: Consequences for mind and brain. Trends in Cognitive Sciences, 16, 240–250.
- Bedore, L., Peña, E., García, M., and Cortez, C. (2005). Conceptual versus monolingual scoring: When does it make a difference? Language, Speech and Hearing Services in Schools, 36, 188–200.
- Genesee, F. (2015). Myths about early childhood bilingualism. Canadian Psychology, 56(1), 6-15.
- Grosjean, F. (2009). What parents want to know about bilingualism? The Bilingual Family Newsletter, 26:4.
- S. Grover, & M. Grover, Dü Guerrero, C. H. (2010). Elite vs. folk bilingualism: The mismatch between theories and educational and social conditions. How Journal, 17(1), 165-179.
- Hernandez, A., Li, P., & MacWhinney, B. (2005). The rivalry of competing modules in bilingualism. Trends in Cognitive Sciences, 9(5), 220-225.
- Paradis, J., Genesee, F., & Crago, M. (2011). Dual language development and disorders: A handbook on bilingualism and second language learning (2nd ed.). Baltimore, USA: Brookes.
- Varol, O. (2017). Functional And Pragmatic Differences Of Turkish {-Mış} Construction in the Utterances Of Kurdish-Turkish Bilinguals. Route Educational and Social Science Journal, 4(7), 271-284.
- Varol, O. and Rehbein, J. (2018). Turkish acquisitions of Kurdish-Turkish speaking bilingual children in Turkey. New Turkey Turkish Language Special Issue, 2(100).
- Venables, E., Eisenchlas, S. A., & Schalley, A. C. (2014). One-parent-one-language (OPOL) families: is the majority language-speaking parent instrumental in the minority language development?. International Journal of Bilingual Education and Bilingualism, 17(4), 429-448.
